Door professor Heertje genoemde Namen staan gewoon op het Internet. Openbare “Vonnissen” van op Voorspraak van Jeugdzorg Veroordeelde Ouders. | *********** JustitieSlachtoffers.nl SlachtoffersJustitie.nl ***********

– AMSTERDAM – verslaggever, Radeloze Vader

Bureau Jeugdzorg Regio Amsterdam doet er alles aan om doofpotten te creeren. Mensen die niet “meewerken” worden geintimideerd. Het aanspannen van juridische procedures met overheidsmiddelen mag ook intimidatie heten. Gelukkig heeft professor Heertje de moed om zich niet te laten intimideren. Ware beschaafde wetenschap betekent dat je eerlijk met open vizier (en naam) zegt waar je het mee eens bent en waarmee niet. Als econoom-in-opleiding was ik het beslist niet altijd overal met Heertje eens. Het Israel-standpunt kan hier en daar ook wel enige nuance hebben, dunkt mij. Ik ken Heertje toch als iemand die daarover ook wel een debat durft aan te gaan. Het is goed om te melden dat secretaris-generaal Joris Demmink zich ook bediende van deze juridische terreur. Notabene terreur gericht tegen journalisten. Die terreur is misschien nog wel veel erger dan de wel of niet bewezen seksuele escapes van dhr. Demmink.

Een deel van de vonnissen en beschikkingen van de Nederlandse rechtspleging zijn gelukkig (nog) openbaar. Er werken krachten die proberen te bewerkstelligen dat ook rechters en andere functionarissen zich meer in anonimiteit kunnen gaan hullen. Dat zou meer dan gruwelijk worden. Veroordelingen in geheime rechtbanken achter gesloten deuren, op basis van zelfverzonnen veelal zelfs geheime wetten (jurisprudentie) op basis van geheim bewijs en aangevoerd bewijs van geheime deskundigen, ondersteund door geheime getuigen.

Om de lezer opzoekwerk en mogelijk extra anonimisering door Justitie te besparen, plaats ik hier integraal de uitspraak zoals die vandaag 30 april 2014 via onderstaande link kon worden geraadpleegd.

Als je bang bent om als deskundige op je deskundigheid en waarheidsvinding te worden aangesproken, kan je volgens mij het beste een ander vak kiezen.

Misbruik maken van het argument van “de privacy” is vaker bij veelplegers van misdrijven te horen. Ook vooral bij diegenen die graag de gelegenheid van het begaan van misdrijven open willen laten. Velen willen graag zo veel mogelijk ruimte houden om ooit nog eens “pragmatisch te jokkebrokken”. OM en zittende magistratuur blijken jokkebrokken vaak actief te stimuleren. Men vind het veroordelen van iemand belangrijker dan niemand veroordelen. In het civiele recht wordt eigenlijk niet anders beschikt. De grootste leugens worden vaak dankbaar als basis geaccepteerd voor de meest vreselijke overwegingen.

Een oude juridische wijsheid luidde: “Hij die achteloos een leugenaar naspreekt, wordt zelf ook een leugenaar.” Niet alle rechters blijken deze wijsheid nog paraat te hebben. In de actualiteit geldt natuurlijk ook: “Ieder die een pestkop achteloos naspreekt, wordt zelf ook een pestkop.”

Om burgers zo veel mogelijk in nevelen te laten dwalen is in Amsterdam sprake van gezinsmanagers in plaats van gezinsvoogden. Als BJZ niet uit bepaalde discussies denkt te komen stellen ze inderdaad dat “ze zelf niets in de uitvoering doen”. Ze managen alleen wat anderen (zouden moeten) doen. Aldus een anonieme zegsvrouw binnen BJZ.

===================================================

ECLI:NL:GHAMS:2014:549

Instantie: Gerechtshof Amsterdam
Datum uitspraak: 23-01-2014
Datum publicatie: 05-03-2014
Zaaknummer: 200.138.090/02
Rechtsgebieden: Personen- en familierecht
Bijzondere kenmerken: Hoger beroep
Inhoudsindicatie: Verzoek vrouw tot schorsing van de werking van de bestreden beschikking ten aanzien van het gezag en de hoofdverblijfplaats afgewezen.
Wetsverwijzingen: Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering 360, geldigheid: 2014-03-05
Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

Uitspraak

GERECHTSHOF AMSTERDAM

Afdeling civiel recht en belastingrecht

Team III (familie- en jeugdrecht)

Uitspraak: 23 januari 2014

Zaaknummer: 200.138.090/02

Zaaknummer eerste aanleg: C/13/441900 / FA RK 09-8346 + C/13/455957 / FA RK 10-2810 + C/13/450327 / FA RK 10-871 (EV/DR/LB-IZ)

in de zaak van:

[…],

wonende te […],

verzoekster,

advocaat: mr. R.A. Korver te Amsterdam,

tegen

[…],

wonende te […],

verweerder,

advocaat: mr. J.M. Wigman te ’s-Gravenhage.

1 Het geding in hoger beroep

1.1.Partijen worden hierna respectievelijk de vrouw en de man genoemd.

1.2.De vrouw heeft in haar op 2 december 2013 ingekomen beroepschrift verzocht de schorsing te bevelen van de werking van de beschikking van 27 november 2013 van de rechtbank Amsterdam, met kenmerk C/13/441900/FA RK 09-8346 + C/13/455957 / FA RK 10-2810 + C/13/450327 / FA RK 10-871 (EV/DR/LB-IZ), ten aanzien van het gezag en de hoofdverblijfplaats.

1.3.De vrouw heeft op 9, 13 en 15 januari 2014 nadere stukken ingediend. De vrouw heeft op 13 januari 2014 haar verzoek gewijzigd.

1.4.De man heeft op 13 januari 2014 een verweerschrift ingediend.

1.5.Stichting Bureau Jeugdzorg Agglomeratie Amsterdam, locatie Amsterdam (hierna: BJAA) heeft op 13 en 21 januari 2014 nadere stukken ingediend.

1.6.De man heeft op 22 januari 2014 nadere stukken ingediend.

1.7.De zaak is op 23 januari 2014 ter terechtzitting behandeld.

1.8.Ter terechtzitting zijn verschenen:- de vrouw, bijgestaan door haar advocaat en mr. H. Loonstein;- de man, bijgestaan door zijn advocaat;- mevrouw R. Lastdrager, mevrouw J. Steetzel en mevrouw M. Kamping, vertegenwoordigers van BJAA, bijgestaan door mr. E. Lam, advocaat te Amsterdam;- mevrouw F.L.M. Huizinga, vertegenwoordiger van de Raad voor de Kinderbescherming, regio Amsterdam, locatie Amsterdam (hierna: de Raad).

2 De feiten

2.1.Partijen zijn [in] 2000 gehuwd. Hun huwelijk is op 16 juli 2010 ontbonden door inschrijving van de echtscheidingsbeschikking van 16 juni 2010 van de rechtbank Amsterdam in de registers van de burgerlijke stand. Uit hun huwelijk is geboren […] (hierna: [de minderjarige]) [in] 2006. [de minderjarige] verblijft momenteel in een crisispleeggezin.

3 Het geschil in hoger beroep

3.1.Bij de bestreden beschikking is, voor zover thans van belang:

-de man met de uitoefening van het gezag over [de minderjarige] belast voor zover de bevoegdheid daartoe niet door een eerdere rechterlijke beslissing is uitgesloten;
-bepaald dat [de minderjarige] hoofdverblijfplaats zal hebben bij de man;
-bepaald in het kader van een omgangsregeling dat de vrouw met [de minderjarige] omgang zal hebben in een frequentie en op een wijze zoals door BJAA te bepalen.

3.2.De vrouw verzoekt, zoals gewijzigd bij brief van 13 januari 2014, de werking van de bestreden beschikking ten aanzien van het gezag en de hoofdverblijfplaats te schorsen. Voorts verzoekt zij de door BJAA gesuperviseerde omgang met de man alsmede de op initiatief van de vrouw gestarte gesprekken tussen de vrouw en de man onder leiding van BJAA voort te zetten.

3.3.De man verzoekt het schorsingsverzoek van de vrouw af te wijzen.

4 Beoordeling van het verzoek

4.1.

De vrouw stelt zich op het standpunt dat sprake is van een noodtoestand. [de minderjarige] woonde vanaf zijn geboorte bij haar en het ging met hem bij haar goed. Als gevolg van de bestreden beschikking is [de minderjarige] op 28 november 2013 abrupt weggerukt uit zijn vertrouwde omgeving en in een pleeggezin geplaatst. De man leefde sinds december 2008 apart van [de minderjarige].

Gelet op zijn jonge leeftijd dient – aldus de vrouw – de grootst mogelijke behoedzaamheid in acht te worden genomen om te voorkomen dat [de minderjarige] tot een speelbal verwordt: [de minderjarige] was al getraumatiseerd en wordt als gevolg van de bestreden beschikking opnieuw getraumatiseerd. De vrouw betoogt dat de rechtbank zich onvoldoende rekenschap heeft gegeven van de risico’s van haar beslissing.

Daarnaast stelt de vrouw dat sprake is van feitelijke onjuistheden. Er is voldoende bewijs voorhanden om het vermoeden van seksueel misbruik en lichamelijke mishandeling van [de minderjarige] door de man aan te nemen. De rechtbank is met het wijzigen van de hoofdverblijfplaats en het gezag een stap verder gegaan dan de deskundigen en BJAA hadden geadviseerd. Volgens de vrouw dient het herstellen van de oude situatie en het van daaruit vormgeven van de omgang tussen [de minderjarige] en de man onder verdere begeleiding van BJAA in het belang van [de minderjarige] te worden geacht. Het belang van [de minderjarige] dient zwaarder te wegen dan het belang van de man, aldus de vrouw.

4.2.De man heeft de stellingen van de vrouw gemotiveerd betwist. Hij voert aan dat geen sprake is van een noodtoestand, omdat de situatie door de begeleiding van BJAA met voldoende waarborgen is omkleed. [de minderjarige] heeft geen paniekreacties gehad bij contact met de man en heeft zijn rust weer gevonden. Het doorkruisen van het ingezette hulpverleningstraject is niet in zijn belang. Bij toewijzing van het schorsingsverzoek zouden de vrouw en haar familie weer de gelegenheid krijgen om het schadelijke handelen jegens [de minderjarige] en de man te continueren, met alle negatieve gevolgen van dien. Het belang van [de minderjarige] om de huidige situatie en het ingezette hulpverleningstraject voort te zetten, prevaleert boven het belang van de vrouw. Dat sprake is van een juridische of feitelijke misslag bestrijdt de man. Hij verwijst naar de omvang van het dossier, de uitgebreide rapportages, het horen van diverse getuige-deskundigen, het verhandelde ter zitting, de adviezen en bevindingen van de Raad en BJAA, de meervoudige behandeling van de zaak en de uitgebreide bestreden beschikking.

4.3.De Raad heeft ter zitting in hoger beroep geadviseerd het schorsingsverzoek af te wijzen.

4.4.Het hof neemt tot uitgangspunt dat voor schorsing van de tenuitvoerlegging van de bestreden beschikking omtrent het gezag en de hoofdverblijfplaats slechts plaats is, indien tenuitvoerlegging misbruik van executiebevoegdheid oplevert. Een dergelijk misbruik zou in het onderhavige geval aan de orde zijn indien de man, mede gelet op de – voor hem kenbare – belangen van de vrouw die door de tenuitvoerlegging zullen worden geschaad, geen in redelijkheid te respecteren belang heeft bij het gebruikmaken van zijn bevoegdheid om in afwachting van de uitkomst van het hoger beroep tot tenuitvoerlegging over te gaan. Hiervan kan met name sprake zijn indien de beschikking klaarblijkelijk op een juridische of feitelijke misslag berust, of indien na de beschikking voorgevallen of aan het licht gekomen feiten meebrengen dat de executie van de beschikking klaarblijkelijk een noodtoestand zou doen ontstaan voor de vrouw of [de minderjarige]. Daarbij behoort de kans van slagen van het aangewende rechtsmiddel in de regel buiten beschouwing te blijven.

4.5.

Het hof overweegt als volgt. De stelling van de vrouw dat sprake is van een klaarblijkelijke juridische of feitelijke misslag, is naar het oordeel van het hof, mede gelet op hetgeen de man in dat verband heeft aangevoerd, onvoldoende onderbouwd. Dat de vrouw het inhoudelijk niet eens is met de bestreden beschikking omtrent het gezag en de hoofdverblijfplaats is duidelijk, doch dit is onvoldoende reden om een misslag aan te nemen.

Daarnaast is niet gebleken dat thans sprake is van een noodtoestand op grond van na de bestreden beschikking voorgevallen of aan het licht gekomen feiten. Ter terechtzitting is gebleken dat [de minderjarige] thans nog in een crisispleeggezin verblijft. Tevens is op basis van de overgelegde stukken en het verhandelde ter terechtzitting duidelijk dat BJAA het contact tussen [de minderjarige] en de man gefaseerd opbouwt en zorgvuldig begeleidt. Uit de observaties van BJAA en de verkregen informatie van school en het pleeggezin, blijkt niet dat de veiligheid van [de minderjarige] thans in het geding is.

Het hof is van oordeel dat ook anderszins geen gronden voor schorsing aanwezig zijn. Daarbij gaat het hof ervan uit dat bij de vraag of de executie van de bestreden beschikking al dan niet geschorst moet worden, de belangen van [de minderjarige] voorop dienen te staan. Het hof is van oordeel dat de belangen van [de minderjarige] thans vergen dat, vooruitlopend op een definitieve beslissing van dit hof over het gezag en de hoofdverblijfplaats, op dit moment zo min mogelijk onomkeerbare stappen worden gezet en zo min mogelijk verdere onrust wordt gecreëerd. Schorsing van de bestreden beschikking en terugplaatsing bij de vrouw zijn hiermee in strijd. Het hof zal het schorsingsverzoek van de vrouw dan ook afwijzen.

4.6.Het hof vertrouwt erop dat BJAA bij het nemen van vervolgstappen ten aanzien van de hoofdverblijfplaats van [de minderjarige] rekening houdt met het gegeven dat het hof nog een definitieve beslissing heeft te nemen. Daarbij moet worden gewaakt voor onomkeerbare stappen.

4.7.Gelet op hetgeen onder 4.5 is overwogen komt het hof niet toe aan het verzoek van de vrouw tot het voortzetten van de door BJAA gesuperviseerde omgang met de man alsmede de op haar initiatief gestarte gesprekken tussen haar en de man onder leiding van BJAA.

4.8.Dit leidt tot de volgende beslissing.

5 Beslissing

Het hof:

wijst af het verzoek van de vrouw tot schorsing van de werking van de bestreden beschikking ten aanzien van het gezag en de hoofdverblijfplaats.

Deze beschikking is gegeven door mrs. A.R. Sturhoofd, M.F.G.H. Beckers en J.W. van Zaane in tegenwoordigheid van mr. S.P.M. van Boheemen als griffier, en in het openbaar uitgesproken op 23 januari 2014.